Córka nieboszczyka

Uwielbiam komedie kryminalne. Jako nastolatka pokochałam Joannę Chmielewską, później zaczytywałam się w Oldze Rudnickiej, a teraz odkryłam Joannę Jodełkę. Coś czuję, że siostry Raj dadzą się zapamiętać miłośnikom tego typu książek.

To moje pierwsze spotkanie z Joanną Jodełką, ale autorka ta ma na koncie już kilkanaście książek, głównie kryminałów. Związna jest, z takż emi bliskim, Poznaniem. 

To właśnie w Poznaniu i jego okolicach rozgrywa się akcja jej najnowszej powieści. Tu nic nie jest oczywiste, ani normalne. Tycjana (cóż to za intrygujące imię), kobieta po rozwodzie, której syn wybrał mieszkanie z ojcem, szykuje się na pogrzeb swojego ojca. Mężczyzna zmarł pogryziony przez pszczoły, na których jad był silnie uczulony. W zwyczajność tej śmierci nie wierzy mieszkająca pod nim w jednym domu ciotka Józefina Amalia. Na pogrzebie natomiast ktoś kładzie wieniec pełen niezapominajek z napisem Obyś przewracał się w grobie. Bez żalu z podpisem Córka nieboszczyka. Wszyscy myślą, że to Tycjana postradała zmysły, ale nagle pojawia się druga córka Tomasza- Angelina, o której istnieniu niewielu miało pojęcie. Tycjana zmuszona przez męża do przeprowadzki do domu ojca zastaje w nim wprowadzającą się właśnie (i domagającą spadku po ojcu) Angelinę, a Józefina Amalia nadal twierdzi, że ta śmierć to nie był przypadek...

Sztuka, masoni, symbole, zdziwaczałe ciotki i dwie siostry, które prowadzą prywatne śledztwo. Z tą lekturą nie można się nudzić. Ekscentryczne postacie, zabawne dialogi i spora dawka historii sztuki- to wszystko znajdziecie w tej powieści. Taki poznański Kod Leonarda da Vinci. Siostry Raj, które na pierwszy rzut oka różni wszystko, okazują się być do siebie bardzo podobne. Na pewno je polubicie i będziecie chcieli zostać z nimi na dłużej. 

Córka nieboszczyka to zabawna opowieść z lekkim dreszczykiem, nie tylko dla miłośników historii sztuki. Świetne rozpoczęcie serii. Ja już nie mogę doczekać się kolejnych przygód z siostrami Raj. 

Książka ukazała się nakładem Domu Wydawniczego Rebis.