Leć, motylku, czyli kilka słów o anoreksji

Ostatnio mam wrażenie, że na niektóre książki jestem już chyba za stara. Chociaż dziecięce czytam z dużą przyjemnością, te młodzieżowe do mnie nie przemawiają. Zbyt wiele mam już chyba doświadczeń, zbyt dawno miało się te naście lat, a jeżeli powieść porusza jakiś problem, oczekuję psychologicznego podejścia i zgłębienia go, a nie tylko zasygnalizowania. Leć, motylku miała być powieścią o anoreksji, a była o...wszystkim.

Moje styczniowe lektury

Już piąty rok będę prowadzić te comiesięczne podsumowania! Wiem, że wielu z Was korzysta z moich poleceń, co bardzo mnie cieszy. Czasem dzie...

Jak nie ranić własnego dziecka?

  Mam dwójkę dzieci i popełniłam chyba wszystkie możliwe błędy wychowawcze. Są dni kiedy kompletnie sobie nie radzę, są też dni idealne, kie...

Saga wiejska: Skrawek pola

  Chociaż jestem typowym mieszczuchem, to z przyjemnością zanurzam się w powieściach, w których tłem jest wieś polska. W liceum jednymi z ni...

Stos- nie spłonie! Wanda Just i Piotr Dereń znów w akcji

  Po bardzo udanym debiucie Grety Drawskiej powieścią Rytuał , nie mogłam się doczekać ponownego spotkania z duetem prokurator Wandy Just i ...